Wielki twórca rachunku różniczkowego Gottfried Leibniz (1646-1716) napisał kiedyś, że „muzyka to przyjemność, jakiej dusza ludzka doświadcza przez liczenie, nie zdając sobie sprawy, że ma do czynienia z liczeniem”. Zatem gdy mówimy, że podejmujemy jakąś decyzję intuicyjnie, z czym mamy faktycznie do czynienia? Czy wpływa na nas nasza podświadomość, czy jakaś wewnętrzna matematyka, jak sugerował Leibniz? A może jedno i drugie? A może coś jeszcze innego? Dlaczego Leibniz i Newton stworzyli rachunek różniczkowy niezależnie od siebie i prawie równocześnie? Co sprawiło, że Kopernik (1473-1543), rozpoczynając pracę w wieku około 27 lat, zerwał z obowiązującą od 1400 lat astronomią opartą na wizji Ptolemeusza 100 lat przed wynalezieniem teleskopu? Czy na jego podświadomość wpłynęła wizyta w 1500 roku w rzymskim Panteonie i geometria jego kopuły? Czy może bezpośrednio wpłynęło na niego ponowne odkrycie heliocentrycznych teorii Arystarcha (310-230 p.n.e.)? A może jedno i drugie? Dlaczego autorzy zdjęć tak często umieszczają oczy aktorów zgodnie z zasadą złotego podziału podczas kadrowania zbliżeń i średnich zbliżeń bez świadomego odwoływania się do matematyki? Gdy powstał portret Kopernika, dlaczego jego oczy również zostały umieszczone na obrazie zgodnie z zasadą złotego podziału. Krótko mówiąc: skąd pochodzi intuicja i jak kształtuje się równowaga pomiędzy świadomym a intuicyjnym podejmowaniem decyzji?

Walter Murch o Koperniku, Panteonie oraz złotym podziale